UZNANIE ZA OBYWATELA POLSKIEGO

Uznanie za obywatela polskiego to procedura administracyjna, w której wojewoda wydaje decyzję o uznaniu cudzoziemca za obywatela polskiego. Proces ten obejmuje:

 

Złożenie wniosku: Wniosek o uznanie za obywatela polskiego składa się do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca. Wniosek musi być sporządzony w języku polskim na urzędowym formularzu.

 

Dokumenty: Do wniosku należy dołączyć zdjęcie biometryczne, odpis aktu urodzenia, odpis aktu małżeństwa (jeśli dotyczy), dokumenty potwierdzające tożsamość i obywatelstwo, zezwolenie na pobyt stały lub rezydenta długoterminowego UE, dokumenty potwierdzające znajomość języka polskiego oraz stabilne i regularne źródło dochodu.

​

Warunki uznania: Procedura uznania za obywatela polskiego dotyczy cudzoziemców przebywających nieprzerwanie na terytorium Polski przez określony czas na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub rezydenta długoterminowego UE oraz spełniających dodatkowe warunki, takie jak stabilne źródło dochodu, tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego, udokumentowana znajomość języka polskiego.

​

Decyzja: Decyzję o uznaniu za obywatela polskiego wydaje wojewoda. W przypadku pozytywnej decyzji cudzoziemiec otrzymuje dokument potwierdzający uznanie za obywatela polskiego.